DŁUGOŚĆ: 60 m. GLEBOKOŚĆ: niewielka WYSOKOŚĆ OTWORU: 390 m.n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Żary, woj. Krakowskie
OPIS JASKINI:
Początkowe 20 m to kręty meander o charakterze rury na początku o średnicy ok. 1 m dalej
zwężający się. Na końcu zakręca niemal o 180 stopni tworząc zacisk ZI, dalej korytarz rozwinięty
na pęknięciu SW - NE staje się obszerniejszy. W kierunku SW zakończony jest 3 metrową studzienką
z bogatą szatą naciekową, obecnie zasypaną gruzem. W kierunku NE korytarz przhodzi w salkę z szatą
naciekową zakończoną zaciskiem ZIII, za nim znajduje się rozszerzenie 7 metrowej długości zakończone
zawaliskiem. W połowie poprzedniej salki odgałęzia się na SE kilkunastometrowy ciasny korytarzyk "Syfonik",
który prowadzi do niewielkiej salki i dalej jeszcze kilka metrów do niewielkiego kominka rozszeżającego
się na końcu w niewielką komórkę.
W jaskini panuje silny przewiew, a dymienie w Jaskini Żarskiej potwierdziło łączność obu jaskiń.
HISTORIA POZNANIA: Otwór jaskini został odnaleziony 30 lipca 1984 przez Andrzeja Górnego. Od roku 1985 eksplorację podejmują A. Górny, A. Urbaniak i M. Olszewski. Duży wkład w eksplorację wniósł zespół Muzeum Geologicznego AGH. 5 sierpnia 1986 A. Górny pokonuje ZI. W 1988 po rozkuciu zacisk ZIII pokonuje Czesław Łukasiewicz. Od pażdziernika 1989 działalność prowadzą także Ł. Furdzik, A. Kurek i O. Paul, którzy 16 grudnia 1989 pokonują "Syfonik". W roku 1990 podejmowano próby pokonania zawaliska za zaciskiem ZIII, jednak ze względu na brak miejsca do składowania gruzu - bez powodzenia.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń jurajskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1998.02.12