Studnia Ogrów (Ogrschacht)

DŁUGOŚĆ:                1450 m.
GŁĘBOKOŚĆ:              -614 m.
WYSOKOŚĆ OTWORU:        1870,6 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:       Austria, Hoher Goll,
                        ok. 400 m na zachód od szczytu Schonbachkopf.


OPIS JASKINI: Otworem jaskini jest myta 20 metrowej głębokości studzienka. Z jej dna krótki korytarzyk doprowadza do ciasnej początkowo szczeliny o łącznej głębokości 240 m. Po 110 metrach zjazdu napotykamy niewielka półkę z zaklinowanych want. Pod nią jaskinia zmienia nieco charakter. Szczelina staje się bardziej rozmyta a studnia robi się obszerna. Odcinek od -120 do -170 (półka z ogromnych want) nosi nazwę Studni Trudnej Rozmowy. Poniżej zaczyna się 75 metrowa obszerna Studnia Nowych Przyjaźni o niemal okrągłych kształtach. Jej dno pokrywa zawalisko, w którym istnieją szanse dalszej eksploracji. Jaskinia od otworu do tego miejsca rozwinęła się na jednej, niemal pionowej szczelinie o przebiegu zbliżonym do S - N. Dalsza droga prowadzi przez okno 12 m nad dnem studni, które osiągamy szerokim wahadłem. Oknem dostajemy się do pionowego meandra prowadzącego na zachód, którym płyną znaczne ilości wody. Zjeżdżamy w nim kaskadami o wysokościach 25, 12 i 10 m. (Plamiste Studnie) Dalej meander pionuje się przechodząc w 70 metrową Więżę Zamku Ogrów. W jej połowie wpada z poziomego meandra poznanego na odcinku kilku metrów (dalej się pionuje) znaczna ilość wody. Dnem studni jest niewielka salka. Meander kontynuuje się dalej na zachód w górę by dalej połączyć się ze znanymi ciągami jaskini. Dalej zjeżdżamy w dół przez otwór w stropie dużej sali (Zamek Ogrów) o wymiarach 20 x 25 m. Jej dno leży na ok. -410. Z sali przechodzimy do prostopadłej do poprzedniego ciągu jaskini szczeliny o kierunku S - N. Woda płynąca wzdłuż naszej drogi od -250 spada ok. 50 metrów w dół kaskadami w dość ciasnej szczelinowatej studni. W tym miejscu eksploracja tego ciągu została przerwana. Woda ta prawdopodobnie nie pojawia się już w znanych częściach jaskini. My trawersujmy szczelinę na poziomie dna sali Zamek Ogrów. Po pokonaniu ok. 20 metrów na N osiągamy nowy ciąg wodny spadający obszerną, silnie mytą Studnią Kraina Ogrów o głębokości 90 m. Na jej dno dostać się możemy również równoległym suchym ciągiem po przetrawersowaniu Krainy Ogrów na północną stronę. W ścianach Studni widać kilka obszernych okien. Po jej dnie przechodzimy ok. 15 m na zachód, gdzie zaczyna się kolejna 70 metrowa studnia Łazienka Ogrów. Z góry wpada kolejny dopływ wody. Na dnie studni znajduje się Sala Balowa o wymiarach 50 x 20 m. Z zachodniej strony sali wpada z komina największy w całej jaskini ciąg wodny. Dno sali zajmuje wantowisko, z wyjątkiem strony północnej, której dno zasypane jest gliniastymi osadami wsypującymi się z prowadzącej na wschód Pochylni Andrzeja. W wantowisku na dnie sali udało się zejść ok. 30 m osiągając lite dno stanowiące najniższy punkt jaskini znajdujący się -614 poniżej otworu. W miejscu tym płynie woda i wyczuwa się bardzo silny przewiew, lecz wysokość korytarzyka wypełnionego woda wynoszącą ok. 20 - 30 centymetrów i jego strop z wiszących want nie zachęcają do jego pokonania. Dość rozlegle poziome piętro jaskini zaczyna się Pochylnią Andrzeja wpadającą ze wschodu do Sali Balowej. Prowadzi ona do ciśnieniowych, kiedyś z pewnością obszernych, obecnie zamulonych niemal po strop korytarzy. Ciągną się one ok. 200 metrów na wschód niemal zupełnie poziomo mniej więcej 550 m poniżej otworu. W partiach tych nie zakończono eksploracji.
Połączenie tej jaskini z jaskinia Mondhohle zwiększyłoby jej deniwelacje do ok. 730 m, połączenie z Koboldschacht dało by deniwelacje 794 m, a wszystkich razem do 908 m. Poniżej dna Koboldschacht do poziomu zrównania horyzontalnego powinno być jeszcze ok. 250 - 350 m.

HISTORIA POZNANIA: Otwór jaskini został zlokalizowany przez Rafała Mateję, Krzysztofa Furgala i Studnia Ogrów - P70 Łazienka Ogrów Marka Wierzbowskiego w pierwszych dniach sierpnia 1995 roku. Podczas pierwszej akcji zjechali oni studnie zlotowa i osiągnęli początek pionowej szczeliny, gdzie drogę zagrodziła zaklinowana wanta. Po dwóch akcjach wanta ta zostaje wyciągnięta i odkrywcy zjeżdżają do dna Studni Nowych Przyjaźni. Na kolejnej akcji w tym samym składzie osiągają oni punkt -303. 24-25 sierpnia 95 zespół powiększony o Joannę Rewkowską, Marcina Przybyszewskiego i Dariusza Bartoszewskiego osiąga sale Zamek Ogrów. Na kolejnej akcji R. Mateja i K. Furgal zjeżdżają Krainę Ogrów. Ostatnia akcja w roku 95 odbywa się 29-30 sierpnia. R. Mateja, K. Furgal, M. Przybyszewski, Krzysztof Drobiński i D. Bartoszewski kartują i reporęczują jaskinie. Podczas akcji R. Mateja osiąga dno Sali Balowej.
Z początkiem sierpnia 96 jaskinia zostaje zaporęczowana przez zespół: R. Mateja, Grzegorz Jabłoński, Wiktor Bolek. Podczas drugiej akcji poręczowania udało się zejść w wantowisku na dnie Sali Balowej ok. 15 m i po wspięciu się Pochylnia Andrzeja odkryć pierwsze 100 metrów ciągów poziomych do II przekopu. Biwak w dniach 6-7 sierpnia 96 w składzie R. Mateja, W. Bolek, Bartosz Janiszewski i D. Bartoszewski przekopuje II przekop odkrywając kolejne 100 m poziomych ciągów. Udaje się tez przedostać kolejne 10 metrów niżej w wantowisku na dnie. Następna akcją jest wejście W. Bolka i Adama Borysiewicza, podczas którego odkrywają Adasiowe Ciągi poniżej Zamku Ogrów. Kolejny Biwak 12-16 sierpnia 96 w skaldzie R. Mateja, D. Bartoszewski, Arek Maciuk i Adam Borysiewicz odkrywa równoległą do Krainy Ogrów Studnię - Partie za Krwawym Trawersem, który to trawers pokonał wcześniej W. Bolek. Ponadto udaje się osiągnąć obecne dno w wantowisku i po przekopaniu przekopów IV, V, VI i VII dostać się do Sali Za 7 Przekopami. Ostatni w tym roku biwak w składzie: W. Bolek, A. Borysiewicz i B. Janiszewski odkrywa Meander do Skrzata oraz Prawe i Lewe Studnie za przekopami. Podczas reporeczu W. Bolek i R. Mateja dokonują niewielkich odkryć w kierunku domniemanego połączenia z Mondhohle.

Powyższa historia odkryć jest pełna nieścisłości i może służyć tylko za szkic orientacyjny. Po skompletowaniu brakujących materiałów postaram się ją uściślić.

Dariusz Bartoszewski

BIBLIOGRAFIA:

  1. Opracowania własne.
Studnia Ogrów - boczne suche ciągi

Animacja z programu Polygon Master przedstawia wirujący ciąg pomiarowy jaskini Ogrschacht w otoczeniu Mondhohle (wyżej) i Kobolschacht (niżej) wraz z fragmentem powierzchni.


POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową SKTJ.

Ostatnia zmiana 1997.01.25.