DŁUGOŚĆ: 1450 m. GŁĘBOKOŚĆ: -614 m. WYSOKOŚĆ OTWORU: 1870,6 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Austria, Hoher Goll, ok. 400 m na zachód od szczytu Schonbachkopf.
OPIS JASKINI:
Otworem jaskini jest myta 20 metrowej głębokości studzienka. Z jej dna krótki
korytarzyk doprowadza do ciasnej początkowo szczeliny o łącznej głębokości
240 m. Po 110 metrach zjazdu napotykamy niewielka półkę z zaklinowanych want.
Pod nią jaskinia zmienia nieco charakter. Szczelina staje się bardziej rozmyta
a studnia robi się obszerna. Odcinek od -120 do -170 (półka z ogromnych want)
nosi nazwę Studni Trudnej Rozmowy. Poniżej zaczyna się 75 metrowa obszerna
Studnia Nowych Przyjaźni o niemal okrągłych kształtach. Jej dno pokrywa zawalisko,
w którym istnieją szanse dalszej eksploracji. Jaskinia od otworu do tego miejsca
rozwinęła się na jednej, niemal pionowej szczelinie o przebiegu zbliżonym do S - N.
Dalsza droga prowadzi przez okno 12 m nad dnem studni, które osiągamy szerokim
wahadłem. Oknem dostajemy się do pionowego meandra prowadzącego na zachód, którym
płyną znaczne ilości wody. Zjeżdżamy w nim kaskadami o wysokościach 25, 12 i 10 m.
(Plamiste Studnie) Dalej meander pionuje się przechodząc w 70 metrową Więżę
Zamku Ogrów.
W jej połowie wpada z poziomego meandra poznanego na odcinku kilku metrów (dalej
się pionuje) znaczna ilość wody. Dnem studni
jest niewielka salka. Meander kontynuuje się dalej na zachód w górę by dalej
połączyć się ze znanymi ciągami jaskini.
Dalej zjeżdżamy w dół przez otwór w stropie dużej sali (Zamek Ogrów) o wymiarach
20 x 25 m. Jej dno leży na ok. -410. Z sali przechodzimy do prostopadłej do poprzedniego
ciągu jaskini szczeliny o kierunku S - N. Woda płynąca wzdłuż naszej
drogi od -250 spada ok. 50 metrów w dół kaskadami w dość ciasnej szczelinowatej
studni. W tym miejscu eksploracja tego ciągu została przerwana. Woda ta
prawdopodobnie nie pojawia się już w znanych częściach jaskini.
My trawersujmy szczelinę na poziomie dna sali Zamek Ogrów. Po pokonaniu ok.
20 metrów na N osiągamy nowy ciąg wodny spadający obszerną, silnie mytą
Studnią
Kraina Ogrów o głębokości 90 m. Na jej dno dostać się możemy również równoległym
suchym ciągiem po przetrawersowaniu Krainy Ogrów na północną stronę. W ścianach
Studni widać kilka obszernych okien. Po jej dnie przechodzimy ok. 15 m na zachód,
gdzie zaczyna się kolejna 70 metrowa studnia Łazienka Ogrów. Z góry wpada kolejny
dopływ wody. Na dnie studni znajduje się Sala Balowa o wymiarach 50 x 20 m.
Z zachodniej strony sali wpada z komina największy w całej jaskini ciąg wodny.
Dno sali zajmuje wantowisko, z wyjątkiem strony północnej, której dno zasypane
jest gliniastymi osadami wsypującymi się z prowadzącej na wschód Pochylni Andrzeja.
W wantowisku na dnie sali udało się zejść ok. 30 m osiągając lite dno stanowiące
najniższy punkt jaskini znajdujący się -614 poniżej otworu. W miejscu tym płynie
woda i wyczuwa się bardzo silny przewiew, lecz wysokość korytarzyka wypełnionego
woda wynoszącą ok. 20 - 30 centymetrów i jego strop
z wiszących want nie zachęcają do jego pokonania. Dość rozlegle poziome piętro
jaskini zaczyna się Pochylnią Andrzeja wpadającą ze wschodu do Sali Balowej.
Prowadzi ona do ciśnieniowych, kiedyś z pewnością obszernych, obecnie zamulonych niemal po strop korytarzy.
Ciągną się one ok.
200 metrów na wschód niemal zupełnie poziomo mniej więcej 550 m poniżej otworu.
W partiach tych nie zakończono eksploracji.
Połączenie tej jaskini z jaskinia Mondhohle zwiększyłoby jej deniwelacje do ok. 730 m,
połączenie z Koboldschacht dało by deniwelacje 794 m, a wszystkich razem do 908 m.
Poniżej dna Koboldschacht do poziomu zrównania horyzontalnego powinno być jeszcze
ok. 250 - 350 m.
HISTORIA POZNANIA: Otwór jaskini został zlokalizowany przez
Rafała Mateję, Krzysztofa Furgala i
Marka Wierzbowskiego w pierwszych dniach sierpnia 1995 roku. Podczas pierwszej
akcji zjechali oni studnie zlotowa i osiągnęli początek pionowej szczeliny,
gdzie drogę zagrodziła zaklinowana wanta.
Po dwóch akcjach wanta ta zostaje wyciągnięta i odkrywcy zjeżdżają do dna
Studni Nowych Przyjaźni. Na kolejnej akcji w tym samym składzie osiągają oni punkt -303. 24-25 sierpnia 95
zespół powiększony o Joannę Rewkowską,
Marcina Przybyszewskiego i Dariusza Bartoszewskiego osiąga sale Zamek Ogrów.
Na kolejnej akcji R. Mateja i K. Furgal zjeżdżają Krainę Ogrów.
Ostatnia akcja w roku 95 odbywa się 29-30 sierpnia. R. Mateja, K. Furgal,
M. Przybyszewski, Krzysztof Drobiński i D. Bartoszewski kartują i reporęczują
jaskinie. Podczas akcji R. Mateja osiąga dno Sali Balowej.
Z początkiem sierpnia 96 jaskinia zostaje zaporęczowana przez zespół:
R. Mateja, Grzegorz Jabłoński, Wiktor Bolek. Podczas drugiej akcji poręczowania
udało się zejść w wantowisku na dnie Sali Balowej ok. 15 m i po wspięciu się
Pochylnia Andrzeja odkryć pierwsze 100 metrów ciągów poziomych do II przekopu.
Biwak w dniach 6-7 sierpnia 96 w składzie R. Mateja, W. Bolek, Bartosz Janiszewski
i D. Bartoszewski przekopuje II przekop odkrywając kolejne 100 m poziomych ciągów.
Udaje się tez przedostać kolejne 10 metrów niżej w wantowisku na dnie. Następna
akcją jest wejście W. Bolka i Adama Borysiewicza, podczas którego odkrywają Adasiowe
Ciągi poniżej Zamku Ogrów.
Kolejny Biwak 12-16 sierpnia 96 w skaldzie R. Mateja, D. Bartoszewski, Arek Maciuk
i Adam Borysiewicz odkrywa równoległą do Krainy Ogrów Studnię - Partie za Krwawym
Trawersem, który to trawers pokonał wcześniej W. Bolek. Ponadto udaje się osiągnąć
obecne dno w wantowisku i po przekopaniu przekopów IV, V, VI i VII dostać się
do
Sali Za 7 Przekopami.
Ostatni w tym roku biwak w składzie: W. Bolek, A. Borysiewicz i B. Janiszewski
odkrywa Meander do Skrzata oraz Prawe i Lewe Studnie za przekopami.
Podczas reporeczu W. Bolek i R. Mateja dokonują niewielkich odkryć w kierunku
domniemanego połączenia z Mondhohle.
Powyższa historia odkryć jest pełna nieścisłości i może służyć tylko za szkic orientacyjny. Po skompletowaniu brakujących materiałów postaram się ją uściślić.
Dariusz Bartoszewski
BIBLIOGRAFIA:
Animacja z programu Polygon Master
przedstawia wirujący ciąg pomiarowy jaskini Ogrschacht w otoczeniu Mondhohle (wyżej)
i Kobolschacht (niżej) wraz z fragmentem powierzchni.
POWRÓT WYŻEJ:
tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową SKTJ.
Ostatnia zmiana 1997.01.25.