Jaskinia Psia

DŁUGOŚĆ:              917 m.
DENIWELACJA:          62 m (-57,2, +4,8).
WYSOKOŚĆ OTWORU:      ok. 1410 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:     Wąwóz Kraków.
Przekrój Jaskini Psiej

OPIS JASKINI: Jaskinia rozwinięta jest piętrowo. Z obszernego otworu prowadzi w dół stroma pochylnia, w końcowej części przechodząca w studnię. W rejonie otworu możliwe jest wejście do niewielkiego korytarzyka wznoszącego się ponad otwór i do korytarzy I piętra jaskini. Po zjeździe pochylnią - lub studnią z meanderka na I piętrze jaskini - osiągamy Komorę Główną. Dalej przejść możemy do dolnych pięter jaskini.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została odnaleziona na podstawie wskazówek górali przez R. Bebaka, J. Fereńskiego i J. Rabka z Sekcji Grotołazów AKT Wrocław w 1961 roku. Poznali oni ok. 200 m korytarzy. Przejście do dalszych partii odszukał podczas międzynarodowego obozu w 1968 roku A. Kobylecki. Grotołazi jugosłowiańscy odkryli wtedy ok. 260 m nowych korytarzy. Ostatnie odkrycia miały miejsce w 1972 roku, kiedy to A. Ciszewski i A. Górny odkryli kolejne 350 m.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Kardaś R. M., Luty I., 1994, "Jaskinia Psia", [W:] "Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Wąwozu Kraków", Grodzicki J. (red.), PTPNoZ i TPN Warszawa

POWRÓT WYŻEJ : tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 1999-04-20