Jaskinia Pod Wantą

Przekroj Jaskini Pod Wanta 
DŁUGOŚĆ:            520 m
DENIWELACJA:        172 m (-158; +14)
WYSOKOŚĆ OTWORU:    1793,3 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:   Dolina Miętusia, Kocioł Litworowy.

PODSUMOWANIE: Jedna z najczęściej odwiedzanych jaskiń tarzańskich. Popularność zawdzięcza głównie 45-metrowej studni o dużej kubaturze zwanej Dzwonem. Od tej formacji bierze nazwę drugie miano jaskini – Litworowy Dzwon.

OPIS JASKINI: Jaskinia o rozwinięciu pionowym, typu awenowego. Przy otworze znajduje się zaklinowana płyta, od której pochodzi nazwa jaskini. Na obraz jaskini składa się kilka studni, największą z nich jest Dzwon, który jednocześnie stanowi salę o podstawie 16 x 30 metrów przy wysokości 25 metrów. Z dna sali pomiędzy wantami tworzącymi zawalisko prowadzi droga do dawnego najniższego punktu jaskini (-151 m). Boczne odgałęzienie w zawalisku prowadzi poprzez komin i studnię do kolejnego zawaliska. Znajduje się tu obecnie najniższy punkt jaskini.
W jaskini wyeksplorowano liczne kominy, biorące często początek w stropach studni. Jeden z nich, usytuowany w pobliżu studni wejściowej prowadzi do najwyższego punktu jaskini.

HISTORIA POZNANIA: Otwór jaskini znany był przed wojną Ferdynandowi Rabowskiemu, który prowadził w tym rejonie badania geologiczne. Jako pierwsi jaskinię poznali B. Goch i R. Rodziński z STJ Krakowskiego Koła KW w 1960 roku. Poznali ją do przełazu w pierwszej sali. Dwa lata później eksplorację kontynuowali J. Onyszkiewicz i B. Uchmański z towarzyszami (Speleoklub Warszawski). Dotarli oni do zawaliska na głębokości 144 m. W 1977 roku grotołazi zakopiańscy pogłębili jaskinię do -151 m.
W 1989 roku W.W. Wiśniewski dotarł do najwyższego punktu jaskini (+14). Odkrycie to zapoczątkowało etap wspinaczkowej eksploracji jaskini. Kolejnymi odkrywacami byli członkowie Speleoklubu Akademickiego Kielce, którzy w latach 1989-1991 wyeksplorowali Partie Nad Dzwonem. Eksploarację wpinaczkową prowadzili także grotołazi ze Speleoklubu Dąbrowa Górnicza (w 1982 r.), STJ KW Kraków (w 1998 r.), STJ KW Kraków i Speleoklubu Tatrzańskiego (w 1992 r.). Ostatnich odkryć dokonali w 2003 roku grotołazi z Wałbrzyskiego Klubu Górskiego i Jaskiniowego, krórzy kontynuowali eksplorację rozpoczętą przez SDG 21 lat wcześniej. Po zjechaniu 18 m studni dotarli do najniższego punktu jaskini na głębokości 158 metrów.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Grodzicki J., 1999 - Jaskinia Pod Wantą, [W:] Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie wschodniego zbocza Doliny Miętusiej, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.
  2. Kasprzyk A., 1991 - Nowości z Pod Wanty, Eksplorancik, nr 1 (17), s.8.
  3. Porębski W., 2003 - Stare nowości z Jaskini pod Wantą, Jaskinie, nr 3 (32), s.8.
  4. Ramatowski P., 2003 - Wspinaczka w kominach Jaskini pod Wantą (Litworowego Dzwonu), Jaskinie, nr 2 (31), s.27.
  5. Wiśniewski W.W., 1990, 165 m deniwelacji w Litworowym Dzwonie, Eksplorancik, nr 1 (15), s.16.
  6. Wojtoń A., 2003 - Nowości z Jaskini pod Wantą, Jaskinie, nr 2 (31), s.27.

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2008.10.05