Jaskinia Pod Dachem

DŁUGOŚĆ:            104 m
GŁĘBOKOŚĆ:          66 m
WYSOKOŚĆ OTWORÓW:   1477, 1483, 1510, 1526 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORÓW:  Dolina Miętusia, Ratusz Mułowy.

OPIS JASKINI: Główny ciąg jaskini stanowi system kominów przebiegających blisko powierzchni. Światło odbite ma tu spory zasięg i widoczne jest niemal w całym ciągu pomiędzy 2. a 4. (najwyższym) otworem. Nieco inny charakter (meandry przegrodzone zaciskami) mają ciągi kierujące się w głąb masywu.
Klasyczne trudności wspinaczkowe w kominach jaskini sięgają VI stopnia w skali tatrzańskiej.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia została odkryta latem 1961 roku przez Tadeusza Branickiego i Ryszarda Rodzińskiego z STJ Koła Krakowskiego KW. Poznali oni partie przyległe do 1. otworu oraz ślepą, 18–metrową studnię. Odkrywcy uznali wówczas, że jaskinia posiada najtrudniejszy dostęp spośród wszystkich jaskiń Tatr Polskich. Eksplorację kontynuowali grotołazi z Krakowskiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego pod kierownictwem Andrzeja Ciszewskiego. W 1975 roku podczas trzech akcji odkryli pozostałe znane do dziś partie jaskini, kończąc eksplorację przy 4. otworze.
Ze względu na charakter dojścia jak i samej jaskini odnotowywano w niej osiągnięcia sportowe typu wspinaczkowego.

BIBLIOGRAFIA:

• Ciszewski A., 1976, W Jaskini Pod Dachem, Taternik, nr 1 (230), s. 39.
• Ciszewski A., Kardaś R.M., 1999, Jaskinia Pod Dachem, [W:] Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie wschodniego zbocza Doliny Miętusiej, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa.
• Rodziński R., 1963, Jaskinie pn-zach ściany Koziego Grzbietu, Taternik, nr 1-2 s. 61.

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić na poprzednią stronę.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2004.02.24