DŁUGOŚĆ: 125 m. DENIWELACJA: -3,7 m. WYSOKOŚĆ OTWORU: ok. 1227 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Wąwóz Kraków.
OPIS JASKINI: Otwór o wysokości ponad 2 m w kształcie trójkąta prowadzi do obszernej sali. Sala połączona jest z powierzchnia przełazem obok otworu niemal całkowicie zasypanym ziemią. W sali leży krata, która miała być zainstalowana w otworze. Z lewej strony odchodzą trzy charakterystyczne nisze, od których pochodzi nazwa jaskini. W ostatniej znajduje się kominek i niewielki boczny korytarzyk. Dalej przechodzimy do wysokiego korytarza dwa razy gwałtownie zakręcającego. W jego środkowej części znajdują się niewielkie odgałęzienia. Po kilkudziesięciu metrach dochodzimy do Sali Zawaliskowej o wznoszącym się dnie. W jej końcowej części zawalisko prawdopodobnie odgradza sale od drugiego otworu po stronie Doliny Kościeliskiej. W jaskini występuje obficie mleko wapienne i nacieki grzybkowe. W korytarzu wyczuwa się niezbyt silny przewiew. Mocny ciąg powietrza występuje w końcowym zawalisku.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia znana była od dawna góralom, którzy zbierali w niej mleko wapienne i być może poszukiwali skarbów. W 1882 odwiedził ją i opisał (jako Kolibę Wyższą) Ossowski, a w 1885 niezależnie zrobił to samo Pawlikowski, opisując ja jako Groby. Pierwszy plan jaskini sporządził Zwoliński (S. ?)
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT WYŻEJ :
tutaj możesz wrócić do spisu jaskiń tatrzańskich.
POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ:
tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 1996.11.22