Jaskinia Wysoka - Za Siedmiu Progami

DŁUGOŚĆ:           11660 m
GŁĘBOKOŚĆ:         435 m (+147, -288)
WYSOKOŚĆ OTWORÓW:  1455, 1468, 1477, 1487, 1487, 1488, 1499 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORÓW: Wąwóz Kraków.

Przekrój systemu Wysokiej - Za Siedmiu Progami

Otwór Jaskini Wysokiej, fot. Tomasz Baster

PODSUMOWANIE: Ta niezwykle interesująca jaskinia pozostaje od lat trochę jakby na uboczu. TPN nie wydaje zezwoleń na wejścia do niej, a uwaga światka grotołazów jest zawsze skierowana w inną stronę. Jaskinia jest bardzo ciekawa, posiada w niektórych partiach piękną szatę naciekową. Część systemu "Jaskinia za Siedmiu Progami" uchodzi za najciaśniejszą w Tatrach, a obrosły już legendą Zacisk Katowicki skutecznie weryfikuje stan tuszy poszczególnych grotołazów. Przejście sportowe jaskini przez te partie do "Salki Trzynastego" słynie jako bardzo trudne i jego dokonanie nobilituje zespół do grona najlepszych.

OPIS JASKINI: Korytarze jaskini mimo znacznej deniwelacji rozwijają się w głąb masywu raczej horyzontalnie, w kierunku E-W na wielu dobrze wykształconych piętrach. Pomimo ogólnego kierunku rozwoju jaskini, kierunek samych korytarzy najczęściej zbliżony jest do SW-NE lub NW-SE. Jaskinia, chociaż leży w niedużej odległości, nie jest fragmentem systemu odwodnienia Lodowego Źródła (od którego oddzielona jest pasem skał niekrasowiejących) i można przypuszczać, że przynajmniej częściowo odwadniana jest przez wypływ spod Pisanej. W samej jaskini nie obserwujemy żadnych stałych przepływów wody, a okresowe, tylko w niewielkich fragmentach. Obszerne, czasami wręcz gigantyczne przestrzenie (słynna z ogromu studnia Koloseum) sąsiadują w tej jaskini z partiami bardzo ciasnymi.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinię Za Siedmiu Progami odkrył pod koniec lat czterdziestych naszego wieku Stefan Chałbiński. Do 1959 eksplorowano głównie jaskinię Wysoką na zasadzie współzawodnictwa pomiędzy środowiskami zakopiańskim i krakowskim. Odkryto wtedy ok. 1800 m. W drugim okresie prac odkrywczych w latach 1972-76 eksplorowali tutaj katowiczanie odkrywając ok. 400 m korytarzy. Od roku 1978 prace kontynuowali katowiczanie wspierani przez AKSiA Zabrze, kluby krakowskie (KKTJ, AKG) i Sądecki KTJ oraz pojedyncze osoby z Wrocławia i Poznania.

BIBLIOGRAFIA:

Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego t. 3, praca zbiorowa pod redakcją J. Grodzickiego.

POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz przejść do spisu jaskiń tatrzańskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 1999.12.20