Jaskinia Wielkanocna

DŁUGOŚĆ:            77 m.
GŁĘBOKOŚĆ:          13 m.
WYSOKOŚĆ OTWORU:    380 m n.p.m.
POŁOŻENIE OTWORU:   Piaseczno, gmina Kroczyce, woj. śląskie.

Plan i przekrój Jaskini Wielkanocnej

Jaskinia Wielkanocna - zjazd do studni wejściowej

PODSUMOWANIE: Dosyć ciekawe pochyle dno studni, pocięte szczelinami biegnącymi w głąb z okresowym jeziorkiem. Część studnia ma charakter szybu kopalnianego. We wnętrzu komory końcowej należy unikać podchodzenia po stromym usypisku, by nie spowodować obrywu i zasypania przełazu u jego podnóża.

OPIS JASKINI: Próżnia ta rozpoczyna się kwadratowa pionowa studnia, przedzielona w środkowej części pochylnią. Studnia w początkowym odcinku (4-6 m) została sztucznie poszerzona do obecnych wymiarów (ślady po wiertłach).
Z dna studni wchodzimy do niskiej salki, skąd ciasny przełaz prowadzi do obszernej komory wysokości 8 m. Cale dno tej komory zajmuje wielkie i bardzo strome usypisko. Pochodzi ono z pierwotnego otworu jaskini, obecnie niedostępnego. W miejscu tym ze stropu obficie zwisają korzenie drzew przebijające strop. Zniszczoną szatę naciekowa można znaleźć na polce skalnej i w niewielkim korytarzyku który stanowi odgałęzienie komory. Lepiej zachowane nacieki znajdują się w bocznych salkach z kominkami oddzielających się od pierwszej komory.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinia odkryta została przy poszukiwaniu szpatu, prawdopodobnie w początkowych latach okresu międzywojennego; zapewne wówczas poszerzono otwór wejściowy. Według relacji właściciela "szpaciarni" położonej na sąsiednim wzgórzu Sowiniec, w Jaskini Wielkanocnej eksploatowano szpat w dużych ilościach. Trudno jednak obecnie określić we wnętrzu jaskini miejsca, gdzie wydobywano urobek.
Jaskinia została znaleziona przez grotołazów w oparciu o informacje uzyskane od miejscowej ludności i zwiedzona w sierpniu 1968 roku, przez M. Bednarka i J. W. Radziejowskich (wzmianka w "Życiu Częstochowy"). W roku 1974 członkowie speleoklubu z Zawiercia wykonali przekop do komory końcowej. Uwzględniona we "Wstępnej rejonizacji jaskiń" M. Czepiela, opublikowanej w 1976 r.
Niewielka salka z kominkiem w rejonie wylotu studni została odkryta przez M. Wiśniewskiego i P. Ostrowskiego 18 lutego 1996 roku. W roku 1998 krążyły w środowisku niepotwierdzone informacje o całkowitym zasypaniu przełazu do komory końcowej. Obecnie przełaz jest drożny, chociaż wydaje się iż nieco węższy niż wynika to z planu.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Szelerewicz M., Górny A., "Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej", PTTK "Kraj", Kraków-Warszawa 1986.
  2. M. Wiśniewski, P. Ostrowski, "Jaskinia Wielkanocna", Informator Jaskinie Wyżyny nr 8, styczeń-luty 1996
Otwór północny, fot. J. Kuptz Boczny kominek z naciekami, fot. J. Kuptz


POWRÓT WYŻEJ: tutaj możesz wrócić na do spisu jaskiń jurajskich.

POWRÓT NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na stronę tytułową.

Ostatnia zmiana 2000.05.05.