DŁUGOŚĆ: 143 m. GŁĘBOKOŚĆ: 9 m. WYSOKOSC OTWORU: 340 m npm POLOZENIE OTWORU: Zrebice, gmina Olsztyn, woj. czestochowskie; gora Puchacz.
PODSUMOWANIE: Jaskinia Maurycego
nalezy do najpiekniejszych jaskin Jury Krakowsko-Wielunskiej.
Posiada bardzo bogata i roznorodna szate naciekowa. Najwieksze
wrazenie na zwiedzajacych robi swiezosc i czystosc pastelowej
kolorystyki jej wnetrza.
OPIS JASKINI: Do wewnatrz prowadza dwa otwory,
przedzielone filarem skalnym: bardzo ciasny poludniowy oraz
polnocny - obszerniejszy. Korytarz biegnacy od otworu doprowadza
do zacisku w waskiej szczelinie, umieszczonego na wysokosci okolo
2 m. Na lewo od tego otworu znajduje sie przekop umozliwiajacy
obejscie go. Za zaciskiem jaskine tworzy ciag o lamanym
przebiegu, rozwiniety na spekaniach o kierunku NE-SW i NW-SE.
Obszerniejsze jego fragmenty przedzielone sa zwezeniami w formie
okien i malych progow. W koncowej czesci jaskini korytarz glowny
laczy sie w kilku miejscach z rownolegle usytuowanym ciagiem
bocznym, polozonym na wyzszym poziomie. Korytarzyk koncowy
zamkniety jest stozkiem usypiskowym, zbudowanym z materialu
przedostajacego sie z powierzchni. Ciag boczny osiagamy po
pokonaniu trzymetrowego przewieszonego progu, ale ten trud jest
oplacalny, bowiem momo ciasnoty ten fragment jaskini jest
najciekawszy. Zacisk I stopnia doprowadza nas tu do dwu
studzienek polaczonych ze soba na dnie i pod sklepieniem. Gorny
korytarzyk konczy sie mala, niska salka, ktorej dno pokrywa luzny
material skalny. Jaskinia posiada bardzo bogata szate naciekowa.
W czesci poczatkowej wystepuja nacieki ze stwardnialego mleka
wapiennego oraz niewielkie stalaktyty. W glebszej czesci
rozwiniete sa bardzo roznorodne formy naciekowe. Pokrywaja one sciany, strop i niekiedy dno
korytarza. Niektore ze stalagmitow dochodza do 2 m wyskokosci. W
jaskini w duzych ilosciach wystepuja stalaktyty sferolityczne.
Namulisko jest piaszczyste. Mozna przypuszczac, ze jest ono
jalowe pod wzgledem archeologicznym.
HISTORIA POZNANIA: Poczatkowe partie jaskini
zostaly odkryte w dniach 8-9 wrzesnia 1968 roku przez czlonkow
Speleoklubu PTTK z Czestochowy, ktorzy w niewielkim schronisku
dokonali przekopu, odslaniajac pierwsze 18 m jaskini. Wznowienie
prac eksploracyjnych, pod kierunkiem M. Bednarka i K.
Kościeleckiego, nastapilo w kwietniu 1982 roku. Po pokonaniu
zacisku 23 pazdziernika 1982 roku odkryto korytarze o wspomnianej
juz, unikalnej szacie naciekowej. W lipcu 1983 roku partie za
zaciskiem zostały zamkniete. Jednak dochodzilo do zrywania
klodek i pozniej dokonano przekopu omijajacego zacisk. Od 1996
roku jaskinie zamyka pancerna plyta umieszczona już w samym
otworze wejsciowym. Zinwentaryzowana zostala przez J. Zygmunta w
roku 1983.
BIBLIOGRAFIA:
POWROT
WYZEJ: tutaj mozesz wrocic na do spisu jaskin
jurajskich.
POWROT
NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na
strone tytulowa.
Ostatnia zmiana 2004.01.27