DLUGOSC: 170 m. GLEBOKOSC: 20 m. WYSOKOSC OTWORU: 930 m npm. POLOZENIE OTWORU: Zieleniec, gmina Duszniki Zdroj.
OPIS JASKINI: Przez otwor, w dolnej czesci
zagruzowany, wchodzimy do sztucznej sztolni i idziemy dosc stromo
w dol. Jestesmy w komorze utworzonej w marmurach. W lewo przez
zacisk przechodzimy do duzego korytarza. Sciany i strop z marmuru
lite, ze sladami wymyc. W spagu zwiry allochtoniczne
przytransportowane przez wode, a na nich bloki i gruz marmurowy.
Korytarzem plynie potok ginacy wkrotce pod lewa sciana. Pozniej
korytarz zweza sie i obniza. Przy scianie studnia 5-metrowa
zakonczona blokowiskiem. Idziemy okolo 30 metrow ciagle
zwezajacym sie korytarzem az do miejsca, w ktorym przechodzi on w
5-metrowy kominek zakonczony zawaliskiem.
Wracamy do ciagu glownego i dalej sztolnia w dol, do 5-metrowego
lekko przewieszonego prozka. Nim w dol zwezajacym sie korytarzem
krasowym dochodzimy do zacisku, za ktorym sala koncowa w
ksztalcie rotundy o wysokosci 5 m i szerokosci 15 m. Od drugiego
progu spag pokryty rumoszem, bez osadow zwirowych, sciany z
wyraznie widocznym kontaktem lupkow i marmuru. W koncowej sali
dno pokrywa namulisko allochtoniczne o nieznanej miazszosci.
Strop i spag upadaja stromo ku koncowi. Sciany, w dolnej czesci z
marmuru, w gornej z lupkow. Strop w koncowej czesci sali z
lupkow.
Sztolnia siega zapewne swymi poczatkami XIX w. Znalazla sie w
inwentarzu jaskin poniewaz w znacznej czesci wykorzystuje ona
naturalne pustki krasowe. Nie ma watpliwosci, ze jako wejscie do
pozniejszej sztolni zostal wykorzystany istniejacy tu
ponor.Krasowa czesc sztolni utworzyla sie w prekambryjskich
wapieniach krystalicznych kontaktujacych z lupkami lyszczykowymi.
W sztolni wystepuja dwa rodzaje osadow. Dominuja zwirowe osady
allochtoniczne zalegajace od otworu do podstawy pierwszego progu
i dalej az do ponoru. Zostaly one przytransportowane z
powierzchni przez wody potoku Bielik. Osady autochtoniczne to
gruz wapienny powstaly wskutek wietrzenia mechanicznego i osady
grawitacyjne wystepujace w postaci blokowisk. W sztolni ponizej
pierwszego progu brak osadow przytransportowanych. Dominuje gruz
zwietrzelinowy z marmurow i lupkow lyszczykowych. W sali koncowej
dominuja osady o zroznicowanej strukturze z marmurow i lupkow
lyszczykowych
Slady wymyc w krasowych fragmentach sztolni wskazuja, ze byly one
intensywnie penetrowane przez wody infiltracji poziomej.
Wspolczesnie wody te przedostaja sie w glab otworem sztolni i
gina w ponorze w pierwszej krasowej odnodze. Wody infiltracji
pionowej wystepuja w strefie krasowej. Jak sie wydaje, nie maja
one dominujacego znaczenia. W sztolni nie wystepuja zbiorniki
wody stagnujacej. Wynika to przypuszczalnie stad, ze tam gdzie
istnieja warunki do ich tworzenia, dno stanowi skrasowiale
podloze. W sztolni wystepuje duza wilgotnosc. W glebi przeplywow
powietrza nie stwierdzono. Swiatlo rozproszone siega do
pierwszego progu. W strefie przyotworowej dosc obficie wystepuja
watrobowce, a takze mchy i porosty. Zobacz tez
opis jaskini na "Stronie Stronskiej".
HISTORIA POZNANIA: Historia sztolni siega prawdopodobnie XIV w., a jej powstanie jest zwiazane z eksploatacja rud zelaza dla potrzeb huty w Dusznikach. Wyrazane sa tez poglady, ze byla ona zwiazana z poszukiwaniem zlota. Istotnie, fragmenty sztolni wykute w lupku lyszczykowym, ze wzgledu na wystepujacy w nim muskowit, zlociscie polyskuja w swietle. W XIX w. i do drugiej wojny swiatowej sztolnia byla odwiedzana przez turystow. W 1872 roku Komitet Przyjaciol Przyrody Ziemi Klodzkiej zmnienil bieg potoku, by jego wody nie zalewaly i nie zamulaly sztolni. Wowczas zbadal ja profesor Uniwersytetu Wroclawskiego G. Gurich (1894-1895). W 1988 roku W. Ciezkowski wykonal badania znacznikowe wod, a rok pozniej zespol pod jego kierunkiem przeprowadzil rekonesans badawczy.
BIBLIOGRAFIA:
POWROT
WYZEJ: tutaj mozesz wrocic na poprzednia
strone.
POWROT
NA STRONE GŁOWNA: tutaj mozesz wrocic na
strone tytulowa.
Ostatnia zmiana 1998.09.20.