DŁUGOŚĆ: 108 m DENIWELACJA: 27 m (-22,8 m, + 4,3 m) WYSOKOŚĆ OTWORU: 576 m n.p.m. POŁOŻENIE OTWORU: Góra Połom, gmina Wojcieszów
OPIS JASKINI: Otwór wejściowy ma szerokość
1,1 m i wysokość 1,2 m. Obok niego w kierunku E znajduje się
drugi otwór o wiele mniejszy. W otworze tym znajduje się stalowa
szyna. Za pierwszym otworem znajduje się pochylona studnia
rozwinięta na szczelinie o kierunku NS. Studnia posiada dwa
zejścia oraz biegnie do góry, osiągając ponad 4 m przewyższenia
nad otworem. Zaraz poniżej otworu na wprost znajduje się wejście
do bocznych ciągów jaskini. Ściany studni pokryte są polewą
kalcytowa. Od otworu trawersujemy studzienkę w kierunku S.
Stajemy na małym mostku. Stąd schodzimy upadową do pionowego
zejścia 4-metrowej głębokości. Za tym zejściem otwiera się duża
pionowa pustka ze ścianami pochylonymi w kierunku W. Po zejściu
studnią kierujemy się na północ i dochodzimy pod pochylony
kominek, łączący się z partiami wejściowymi jaskini. Pionowo w
gorę mamy 4-metrowy komin o średnicy ok. 1 m. Za nim znajduje się
przejście w kierunku NNE do drugiego otworu jaskini
zatarasowanego kamieniami. Dno studzienki jest
kamienno - gliniaste. Spod komina idziemy w kierunku S i pochylnią
dochodzimy do małego prożku. Schodzimy nim do pierwszego dna
jaskini, która kończy się tu małym, zwężającym się korytarzykiem
biegnącym w kierunku S, o dnie pokrytym kamieniami (-20,2 m). Po
wyjściu na prożek przechodzimy na S. Po paru metrach dochodzimy
nad studnię główną, którą schodzimy do drugiego dna jaskini.
Wyściela je namulisko żwirowo - gliniaste, w którym wykonano
2-metrowy wykop. Na ścianach znajdują się polewy kalcytowe.
Ściana w jaskini mokra.
Przekraczając główną studnie posuwamy się ku S, w stronę
widocznego otworu prowadzącego do pochylni (po prawej ścianie z
polewą kalcytową), która zwęża się, a następnie wydatnie poszerza.
Tu w dnie występuje czerwona glina i drobne oczka z wodą;
zachodnia ściana mokra. Pochylnia ma dno myte, przed jej końcem
przy ścianie prawej występuje trochę namuliska. Dno pokrywa glina
i drobne kamienie. W dolnej części prawego korytarza dość mocno
kapie woda, tworząc niewielkie kałuże. Widoczna zniszczona szata
naciekowa. Jaskinia typu pionowego, do przejścia niezbędna jest
lina długości 25 i 8 m.
Światło sięga 6 m w głąb. W jaskini występują nietoperze i
pająki. W partiach przyotworowych na ścianach występuje mech.
Jaskinia ma charakter szczelinowy i rozwija się na powierzchni
międzywarstwowej. W spągu występuje skała i niewielka ilość
gliny.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia odsłonięta przed II wojną światową. Brak innych danych historycznych. Obserwacje aktualizacyjne zebrali w maju 1994 roku F. Kramek i J. Szynalski, R. Molęda i H. Zyzańska.
BIBLIOGRAFIA:
POWRÓT
WYŻEJ: tutaj możesz wrócić na poprzednią
stronę.
POWRÓT
NA STRONĘ GŁÓWNĄ: tutaj możesz wrócić na
stronę tytułową.
Ostatnia zmiana 2001.03.12.