DLUGOSC: 110 m. DENIWELACJA: 19 m (-16, +3). WYSOKOSC OTWORU: ok. 300 m npm. POLOZENIE OTWORU: Roznow, Skalki Roznowskie, Gmina Grodek n / Dunajcem.
PODSUMOWANIE: Otwor znajduje sie w srodkowej czesci odsloniecia, na przeciw SE, okazalego otworu Jaskini Tunelowej. Jest usytuowany na wysokosci 8 m od podstawy Sciany za Przelazem. Dojscie trawersem z przyleglej skalki (Turnia nad Przelazem) dlugosci 8 - 10 m (trudnosci IV).
OPIS JASKINI: Otwor stanowi waska, pionowa
szczelina w dnie ktorej zaklinowany jest duzy blok skalny.
Wysokosc otworu wynosi okolo l m. Jaskinia rozpoczyna sie waska
miejscami zaciskowa szczelina, ktora schodzimy na glebokosc 9 m.
Po przejsciu niskiego przelazu i przetrawersowaniu studzienki
wychodzimy na zlomowisko utworzone z duzych blokow skalnych. Ze
zlomowiska do gory wznosi sie ciag do najwyzszego punktu jaskini.
Wspinamy sie (III) po brzegu duzych, zsunietych w szczeline
blokow skalnych. Ze zlomowiska w dol 4,5 m studzienka dostajemy
sie do salki o piaszczysto - gruzowatym dnie. Stad waska
szczelina, lekko do gory przedostajemy sie salki o niskim
stropie. Po przeciwnej stronie salki przelazem przechodzimy do
szczeliny, ktorej strop (utworzony z zaklinowanych blokow)
zaczyna sie wznosic. Przekraczamy studzienke (3 m glebokosci) i
dochodzimy nad krotka pochylnie, by po zejsciu nia zaraz podejsc
pod kolejne spietrzenie blokow skalnych. W najwyzszej czesci
spietrzenia utworzyla sie salka (Sala ze Stalaktytami), w ktorej
spotykamy niewielkie nacieki (trzy stalaktyty dlugosci do 3 cm).
Z salki stroma pochylnia schodzimy nad studzienke (4 m
glebokosci). Pochylnia na dnie studzienki sprowadza do bardzo
waskich, prawie prostopadlych wzgledem siebie szczelin (zacisk Z
III). W stropie tych szczelin sa zaklinowane bloki skalne i
mniejszy rumosz. W gornej czesci pochylni, na dnie 4 m glebokosci
studzienki, znajduje sie nastepna studzienka 1,4 m gleboka i
waska (Z I). Schodzimy nia do waskiego, poziomego przelazu,
ktorym dochodzimy do salki z duzym blokiem zaklinowanym miedzy
scianami. Jest to aktualnie najnizszy punkt jaskini.
Jaskinia powstala na jednej szczelinie o szerokosci do l m.
Utworzyla sie w piaskowcach dolnych warstw istebnianskich. Dno
pokryte gruzem i wiekszymi glazami, gdzieniegdzie piasek.
Jaskinia jest bardzo sucha, wnoszacy sie pyl utrudnia oddychanie.
Swiatlo siega we wstepne partie do zaciskowej szczeliny.
Wystepowanie flory nie bylo obserwowane. Stwierdzono wystepowanie
dwoch gatunkow nietoperzy: podkowca malego (Rhinolophus
hipposideros) - do 6 osobnikow (15 lutego 1993 r.) i
podkowca duzego (Rhinolophus ferrumequinum) - l osobnik
(8 marca 1993 r.) Wystepuja rowniez liczne pajaki i motyle.
Podczas wejscia w lutym 1996 r. stwierdzono rowniez obecnosc lisa
(w rejonie zlomowiska). W rejonie przyotworowym podczas
pierwszych penetracji jaskini znaleziono liczne szkielety m.in.
gryzoni i wezy.
HISTORIA POZNANIA: Jaskinia zostala zlokalizowana podczas wspinaczek czlonkow Sadeckiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego. 18 pazdziernika 1987 r. P. Rams zszedl na glebokosc 14 m oraz wspial sie do najwyzszego jej punktu. Dalsza eksploracje przeprowadzili R. Baran i E. Borek dochodzac do najdalszego punktu jaskini. Zinwentaryzowana zostala 22 listopada 1987 r. i 12 grudnia 1987 r. przez A. Antkiewicz - Hancbach oraz P. Rams i E. Wanczyk (Sadecki Klub Taternictwa Jaskiniowego). Plan i przekroj rozwiniety opracowala A. Antkiewicz - Hancbach.
BIBLIOGRAFIA:
POWROT
WYZEJ: tutaj mozesz wrocic na poprzednia
strone.
POWROT
NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na
strone tytulowa.
Ostatnia zmiana 2000.01.25.