Feleczynska Studnia 

DLUGOSC:          46 m.
GLEBOKOSC:        - 15 m
WYSOKOSC OTWORU:  870 m npm.
POLOZENIE OTWORU: Labowa, Gmina Labowa.

PODSUMOWANIE:

OPIS JASKINI: Poziomo usytuowany otwor jaskini ma owalny ksztalt i jest widoczny dopiero z bliska. Prowadzi do 2 m glebokiej, kruchej i blotnistej, dosc przestronnej studzienki. Z jej gliniastego dna ku polnocy ciasny przelaz prowadzi do krotkiego, szczelinowatego korytarzyka, zakonczonego 2,5 m, ciasna studzienka. Z jej dna, przez 1,5 m trudny zacisk mozna sie przedostac do waskiej, wysokiej szczeliny dlugosci 6 m, zakonczonej zawaliskiem.
Wracamy na dno wejsciowej studzienki. Ku poludniowi prowadzi, poczatkowo ciasna, pozniej rozszerzajaca sie, 6 m gleboka studnia. Z jej dna ku poludniowi biegnie obszerny, pochyly korytarz., konczacy sie po 4,5 m zawaliskiem, z wyraznym przewiewem. Widoczne sa tu dwie, niebezpieczne ze wzgledu na ruchome wanty, szczeliny - jedna prowadzi w gore, druga (kilkumetrowa) - w dol.
Jaskinia utworzyla sie w grubolawicowych piaskowcach magurskich, przewarstwionych lupkami ilastymi i drobnolawicowymi piaskowcami. Jej geneza jest zwiazana z ruchami masowymi, obejmujacymi zachodnie stoki Kobylarki. Jest ona jaskinia rozpadlinowa, rozwinieta na szczelinie towarzyszacej scianie urwiska. Dno pokrywa namulisko gliniasto-piaszczyste i rumosz.
Swiatlo siega do dna wstepnej studzienki. Jaskinia jest silnie wilgotna. Panuje w niej mikroklimat dynamiczny, ksztaltowany intensywna cyrkulacja powietrza pomiedzy zawaliskiem na dnie i otworem. W dniu 12 lutego 1994 r temperatura w studni wejsciowej wynosila +6,5°C przy -10°C przy otworze. W zimie z jaskini intensywnie wydobywa sie cieple, wilgotne powietrze.
W jaskini zaobserwowano liczne cmy i pajaki oraz zauwazono (12 lutego 1994 r.) dwa nietoperze - podkowce male, a na dnie 6 m studni - salamandre plamista. Na dnie jaskini znaleziono kosci jelenia z czaszka i porozem.

HISTORIA POZNANIA: Jaskinie odkryl 16 stycznia 1994 r. E. Borek, ktory wowczas spenetrowal poludniowa czesc jaskini. Czesc polnocna wyeksplorowali 12 lutego 1994 r. E. Borek i P. Wanczyk, jednoczesnie dokumentujac jaskinie. Nastepnych odkryc (dokumentujac odkryte partie) dokonali 19 sierpnia 1994 r. pokonujac zacisk (Z II) i schodzac na Nowe Dno (-15 m) oraz pokonujac zacisk (Z I) w progu i odkrywajac ciasny, 5 m glebokosci Ciag w Progu. Pomiary wykonano przy pomocy busoli geologicznej i tasmy parcianej. Plan opracowal E. Borek.

BIBLIOGRAFIA:

  1. Edward Borek "Feleczynska Studnia" - Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych, tom 2 - pod red. Mariana Puliny, PTPNoZ, Warszawa 1997.

POWROT WYZEJ: tutaj mozesz wrocic na poprzednia strone.

POWROT NA STRONE GLOWNA: tutaj mozesz wrocic na strone tytulowa.

Ostatnia zmiana 1999.02.11.